Merhaba De Katıl Muhabbete

Hayat devam ediyor ve yarın pazartesi
Bi de başka emoji de ekleyecek misiniz :

 

Ve ben geldim

Nasılsınız sevgili DO severler

Keyifli pazarınız olsun, bol dinlenmeler

 

Pazartesi,en sevdiğim günlerden bir tanesidir.Bizleri bekleyen güzelliklerin başlangıcı .

Hoşgeldiniz Ekim Modum,sizede hayırlı pazarlar.

 

Oo Rehber Modum hoş buldum sizde hoş geldiniz, teşekkür ederim.

 

İyi günler

 

İyi günler hoşgeldiniz.

 

İyi akşamlar

 

selam forum tayfası aksamınız guzel bitsin

 

Yalnız değilsin. Fakat bunun herkes ile alakası yok. Bunun senin ne istediğinle alakası var (temelinde bu, şâhsi fikrim). Eğer yeterince olgunluğa sahip isen istediğin bir şeyler olur, onun için çabalarsın, insanlarla sıkı fıkı bir ilişki olmasa bile iyi geçinirsin. Eğer bunları yapamıyorsan dünya bir hiçlikten ibaret kalır. Senin için de bu sona erene kadar bir işkence. Kimi insanlar (doktorlar) buna "Tükenmişlik Sendromu" derler (derler=tıbbi görüşleri budur.).

Eğer istediğin bir dünyan yok ise iki durum oluşur. Bunlar senin için bir seçim değil, sonuçta konuşmamızın üzerinden bayağı geçti. Ama genelde bunlar olur ;

1. Ergen tipi sendrom: Bu tipler insanı sinir eder. Ama bunlar çok üzülecek haldedirler. Narsizm'in ego eksikliği ile pekiştirilmiş halidir. Davranışlarından belli olur, uzun uzun anlatmaya gerek yok. %97'lik kısım bu durumdadır ve düştükleri bu durumun farkında değildir. Bu düştükleri çukur, hilal gibidir. Çıkması oldukça güç, fakat girmesi de imkansız değildir. Türkiye de pek sık görülür. Sonuçta, insan ihtiyacı olan şey için savaşıyor.

Her ne kadar tedavisi olsa da, maalesef bence insanın kendinde bitiyor. Ona keneden beter bir şekilde yapışmıştır. Çok büyük bir şok geçirmeden, veya durumun farkında olma isteği içinden gelmedikçe değişen bir şey olmayacaktır. En azından kendi içinde.

2. Diğer kısım: Mr. Robot'taki Elliot gibidir. Durumun farkındadır, her şeyi bilirler, ön yargıları sıfırdır, özgüvenli değillerdir ve ihtiyacı olduklarını düşünmezler. Dertleri başkadır. Belki iyi bir hedefleri olabilirdi, iyi bir işi olabilirdi, yüksek bir olasılıkla insanlığa bir şeyler katabilirdi. Ama sorunları insanlarla. Onların ne yaptıklarıyla değil, çeşitli şeylerin yaşanmasından ötürü hayata yükledikleri anlamın trajik bir olaya denk gelmesiyle alakalı. Tıpta bu tanıma tam olarak karşılık gelen kelime: Depresyon. Fakat bu, onları Elliot'tan ayıran o. Daha kişisel. İnsanlık hakkındaki felsefi fikir ile alakası yok (Yani Elliot'un farkı topluma olan kızgınlığı). 1. tipteki insanın sahip olduğu hiçbir kuruntuya ve komplekse sahip değillerdir. Fantezik bir hayatları vardır. Kendilerini değersiz hissederler. (Bu paragrafın çoğu değişken duygulardır. Kimi zaman gider, kimi zaman gelir. Kimisinde bunlar gelmeden kurtulurlar.)

Çoğu bir davranışı gerçekleştiştirmeden önce ölümü karşılarına alırlar. Fight Club'daki "Her an ölebilirsin, asıl trajedi ölmemen" fikri vardır. Çoğu zaman bunu düşünürler (örn: "Erdem, tam şu an ölsen pişman olur muydun?").

Senin bu soruya karşı cevabın olumsuz. Belki bir sendromun yok, hatta bunları hiç düşünmüyorsun/bilmiyorsun. Zaten gerekmiyor. Fakat bu, senin koskoca dünyayı hiçlik ile bir tutmana neden oluyor. Böyle düşündüğünüde biliyorum. Yıllarca bu forumda yazdıklarından bunu bilmemek abes kaçardı.

Fakat soru şu ki, bunları bilen,hatta dahada fazlasını bilen insanlar nasıl oluyor da mutlu kalıyorlar? Hiçbir insanlık için adımları olmamasına rağmen yaşam enerjileri bitmiyor?

Bu sorularının cevabı, ve yazılan problemlerin çözümü kelimelere dökmek onları değersiz kılabiliyor. Fakat ben senin için iğnelemeye çalıştım.

------------------------------------------------------

Hiçlik ya da değil, neticede yaşıyorsun, değil mi? O zaman tam şu an ölsen, ne anlam ifade ederdi ki? Hiç değil mi?

Bu kadar anlamsız mı yaşamak? Gerçekten bunları düşünerek mi yaşayacaksın? Gerçekten bunlar mı önemli?

Son olarak bir şeyler demek istedim. O yüzden bu alıntıyı yaptım, devamı niyetine. Soruların cevabı değil

İnternette, kitaplarda...İstediğin kadar araştır. Maalesef hiçbir zaman kaliteli bir cevap bulamayacaksın.Psikoloji biraz böyle bir şey. PDR okuyanlar, psikoloji okuyanlardan kat ve kat psikoloji ile alakalı bilgi alıyorlar, fakat etkileri çoğu zaman yetersiz kalıyor. Ya da olamıyor. Bu biraz daha kavramayla alakalı. Külliyat gibi düşün. Anlamak için hem genelkültür anlamında entellektüel olmalı. Ek olarak belirli bir derecede derin bilgiye sahip olmak gerekir. Ne kadar derin bilirsen, o kadar daha iyi kavrarsın.

Ben bunları anlatıyorum ama çok pis bir şeymiş gibi geliyor. Çok da güzel şeyler değil.

Sana gelicek olursak, buradan ve eski mesajlarını o an düşünerek yazdığım şeylerdi. Daha keskin tespit ve yorumlar için biraz vakit geçirmem gerekli. Fakat tam burada yukarıda yazdığımı alıntılamadan geçemeyeceğim.

Oturup bahsetmemiz gereken şeyler bunlar değil. İkimiz için çok daha önemli şeyler varken, konuşmamız gereken en son konuları konuşuyoruz.

Bütün bunları sadece bilmen için söyledim (belkide anlatmak istedim bilmiyorum ) Ama gerçekten konuşmak istediğim konular bunlar değil.

Onun yerine bugün ne yaptığını anlat. Hakketten ne var ne yok ?

Dur onu mizdır robot yapjam

 

Alıngan olabilirimde şöyle bir durum var ki aslına bakarsan insanların çoğundan nefret ediyorum. Çünkü çok saçmalıyorlar akıllarını hiç kullanmıyorlar bunu değiştiremem ama yani saksıyı sadece ve sadece %95 ini boş işlere harcayanlar çok yani...

Dostum ben istediğim şekilde tahmin edeyim adamlar anlaşmalı geliyor saldırı yapıp gidiyor forumdan daha ne diyeyim. Konulara hakaret eder gibi yorum atıp arkasından bir kaç kişiler gelip yine aynı şeyleri deyip gidiyorlar adamlar vardiyalı hepde aynı kişiler...

İyi olsakda suçlu ben oluyorum kötü olsamda suçlu benim yok arkadaş heralde bu insanlar ölmemi felan istiyor bu nasıl bir ego tatminidir anlamıyorum...

Dostum benim dünya görüşüm aslına bakarsan şöyle:

Hepimiz köleyiz sadece zenginler için çalışıyoruz bir amacım ve fikrim var ama bunu söyleyemem çok ileride belki görebilirsiniz...

Hayattan zevk alıyorum almasınada saçma sapan insanların bu düşünmeden verdikleri cevaplara yaptıkları hareketlere sinir oluyorum aslında. Bunlarıda ben düzeltemem.

Öz güvenim var onda sıkıntı yok fakat insanlara güvenmiyorum çünkü bu zamanda kardeşim diyen adam ertesi gün beni bıçaklıyor sırtımdan.

Ego tatmini benim için gereksiz yani neden hep kendimi yücelteyim ? Neden ezeyim milleti ? Çok saçma.

Fikirlerim ve düşüncelerim üstünde kararlıyım. Fakat istediğin bir şey olmuyorsa erdem yani o kadar istiyorsun ki bazen o kadar saçma sapan bir şeyden olmuyor ki mesela bir jetpack aldın değeri 1.000.000 TL ama ehliyet sınavından 1 puanla geçemiyorsun ve o aldığın jetpack yani verdiğin para aldığın şeyi sana vermiyorlar.

Bunun gibi ama her zaman bir işe başlıyorsam kendim başlamalıyım diyorum insanlara içli dışlı olunca ayıptır demesi... uçuyor.

İnsanları sinir eder miyim ? Sadece benim sinir olduğum insanları sinir ederim ama herkesi etmem fakat benden nefret etmeyene ben bir şey yapmam kindarım kabulleniyorum.

Beni anlayabiliyorsan benim bir sorunum olmadığını anlarsın sorun bu saçma sapan sistem sorun bu dünyada ki eşitsizlik ve saçmalıklar.

 

Karamsar düşünüyorsun. Üzülüyorum senin adına.

 

Dostum gerçek bu kaçamazsın.

 

Karamsar düşünmek, bir kaçış yöntemi değil zaten. Aksi de iddia edilmiyor, etmiyoruz. Edenin de niyeti belli.

 

Dostum benim kimseden kaçtığım yok olan bu ben bu sisteme sonuna kadar karşıyım.

 

"Gerçek bu, kaçamazsın" der iken beni kastettiğini zannettim. O yüzden kaçış yöntemi olmadığını söyledim. Kimse sana kaçıyorsun dediği yok.

 

Her gün çalış fakat neden ? Okyanusta yüzen bir balıktan farkmız yok.

Doğa kanunları insanların düzeninde daha vahşi büyük balık küçük balığı yer...

İnsanlarda yemeyi bırak üstüne ezmeler felan...

Dostum şu etrafına bir bak ne demek istediğimi kimse pek anlamıyor. Neden bu düzende ilerliyoruz ? Neden birlik yok ?

Herkes çıkar peşinde ? Elinde ki ile yetinmek yok herkes daha fazlasını istiyor evreni versek doymazlar.

 

Genel bir cevap verilebilirdi ama ben kendimi anlatmak istiyorum. Bu yüzden cümle cümle cevap vericem.

Hakan istemediğin halde hala şu an bir şeyler yapıyorsan yaşama. Burada okyanusta yüzen balık falan değil, resmen köle oluyorsun.

Etrafıma bakıyorum, hiç kimsenin birbirini yediği falan yok. Normlara uyum sağlamaya çalışan mutsuz bir ton insan.

Ve bende bu insanların arasında yaşıyorum.

Ve şu an birlikte yaşadığım insanlarla o kadar mutluyum ki, tam şu anda ölsem asla gam yemem. Nefes almaları bile yaşamama sebebiyet. Bunu bilmem bile.

Onlar da benle tanıştıkları için çok mutlu olduklarını belli ediyorlar ki. Bilmiyorum hakan. Bahsettiğin her şey var. Hepsini de biliyoruz. Fakat..

Bilmiyorum fakatını. Ne bilim hakan. İnsanlar bul. Güzel insanlar. Tam değer ver. Birbirinize kusursuz, tam değer verin. Çomar, saçma bir otorite peşinde koşan biri ile olsa utanmadan, çekinmeden dene. Olursa güzel, olmazsa olmaz.

Son dediğimi zorunda kalmadıkça yapma

Bu arada bunlardan bahsederken git manita yap demiyorum güzel insanlar işte. Ben öyle diyorum en azından.

İyi akşamlar ben çıkıyorum.

 

Dostum balıktan kastım dünya da ki çıkarlar birileri batacak ki birileri yaşasın...

Global konuşuyorum

 

Dizi izliyormuş gibi yazılarınızı okudum, bence devam edin

 

Uzın uzun yazılmış, hepsini okudum. Uzun uzun yazıyordum, sildim. Şu sıralar pek sağlıklı düşünemiyorum. O eski gözlemci ruh halimden şu an eser yok.

Bildiklerimi unutmuş, onların yerine farklı şeyler yerleştirmiş gibi bir halim var. Nedenini biliyorum aslında. Daha Eskişehir'e girer girmez düşünce yapımın değiştiğini hissettim/farkettim.

Burada bir an mesajı ben yazmışım gibi hissettim